گسترش و اتصال زیرساخت‌های حمل‌ونقل و انرژی اتحادیۀ اروپا به حوزۀ خزر و دریای سیاه: ابعاد، فرصت‌ها و تهدیدها

راهروهای بین‌دولتی یکی از عرصه‌های رقابت بین قدرت‌های بزرگ هستند. از دیدگاهی واقع­گرایانه می‌توان این راهروها را  شاهراه انتقال ثروت و قدرت دانست که افزون بر برتری‌های اقتصادی، به کشورهای واقع در مسیر، قدرت چانه­زنی بیشتری می‌دهد. از این‌رو هر یک از قدرت‌های بزرگ راهروی مورد حمایت خود را در مناطق مختلف به­ویژه برای اتصال آسیا و اروپا طراحی و ارائه کرده‌اند که برنامه‌ تراسیکا و راهروی گاز جنوبی اتحادیة‌ اروپا، جادۀ ابریشم جدید آمریکایی و خطوط لولة‌ مورد حمایت این کشور و راهروی بین‌المللی شمال- جنوب روسیه در این زمینه قابل اشاره هستند. با توجه به تأثیر مستقیم این برنامه‌ها بر منافع ملی ایران و اهمیت شناخت دقیق این طرح‌ها، در این نوشتار اصول، هدف‌ها، اولویت­ها، برنامه‌ها و اقدام‌های انجام‌شده یا برنامه‌ریزی‌شده در زمینة‌ تلاش اتحادیۀ اروپا برای اتصال زیرساختی اروپا به حوزة‌ دریای سیاه، دریای خزر و فراتر از آن تشریح شده و راهکارهایی هم برای پیشبرد منافع ملی جمهوری اسلامی ایران در این حوزه­ها ارائه شده است. پرسش اصلی که در این پژوهش به آن پاسخ داده خواهد شد این است که پیامدهای برنامه­های اتحادیۀ اروپا در حوزة اتصال زیرساخت‌های حمل‌ونقل و انرژی خود به حوزة‌ دریای سیاه و دریای خزر بر منافع ملی جمهوری اسلامی ایران چیست؟ فرضیة پژوهش این است که منافع و تهدیدهایی به‌شکل هم‌زمان برای جمهوری اسلامی ایران پدید آمده است. یافتة پژوهش این است که سیاست خارجی توسعه‌محور، مؤلفة تعیین‌کننده در این حوزه است. روش پژوهش نیز توصیفی- تحلیلی است.